۱۳۸۸ دی ۲۵, جمعه

ناجنس

من از جنسِ دیگران نیستم.
من از جنسِ هیچ‌کس نیستم.
«هیچ» شاید بهترین تعبیرِ زندگی‌ام باشد
و «هیچکس» رساترین بیانِ وجودم.
همگان ناشناس‌اند،
حتی برای خودم بیگانه‌ام.
نمی‌شناسم دیگران را
و حتی دیگر نمی‌خواهم بشناسم.
گویی سالهاست مرده‌ام
و بی‌آنکه بدانم
نعشِ خود را بر دوش می‌کشم.
مرده‌ی خود را چاره‌ای خواهم کرد
اما نعشِ دیگران را تاب ندارم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر