نه حضرت استاد! نه برادر! نه پدر! نه روشنفکر جان دینی! شما از دموکراسی همان روز نخست جز همین را برای ملت ایران به ارمغان نیاوردید. پس هیچ تعجب ندارد که به «همین» بچسبید. به اسم مبارزه با استبداد، ایران را از ریل خارج کردید و هنوز هم به اسم عبرت گرفتن از آن پافشاری میکنید که ایران خارج از ریل بماند. این رتوریکهای مغلطهبار هم که دیگر مایهی سوگ است تا زهرخند.
پسنوشت:
راستیآزمایی واقعی و عینی برای مدعیات روشنفکران دینی همین است که میبینیم تک تک اینبار هم به نام اصلاح در خدمت نظام اسلامی قلم میزنند. حالا الله، خوابِ محمد بوده یا بیداریِ او فرقی در این ندارد که روشنفکر مملکت از تغییر دست شسته و ملت را به سازش با فلاکتبارترین زمانهی خود فرا میخواند. البته این نه بدان معناست که روشنفکر غیردینی در خدمت نظام مقدس نداریم که آنرا هم از خوشبختیِ مضاعفمان داریم.