دوزخ ایرانی

از وضعیت این روزها به‌خوبی می‌توان فهمید که چرا «جنبش سبز» (فارغ از شیوه‌ی مدیریت و سرکوب‌ش به‌ترتیب توسط اصلاح‌طلبان و حاکمیت)‌ از بن و بنیاد امکان پیروزی نداشت. شکافی که این روزها میان ما افتاده همان زمان هم میان «ما» وجود داشت اما به برکت احمدی‌نژاد و خامنه‌ای مجال بروز نیافت. امروز که اولی به زباله‌دان تاریخ افتاده و دومی از زباله‌دان تاریخ بازیافت شده دیگر از آن وحدت کلمه (به‌قول امام قاتل)‌ خبری نیست. به‌هرحال مردم پساانقلابی دست‌کم اینقدر شعور پیدا کرده‌اند که مفهوم نازا و ایستایی را که از «زباله‌دان تاریخ» برای شاه‌شان ساختند امروز به مفهومی زاینده و پویا برای ولی‌فقیه‌شان بدل کنند. اما به‌گمان‌م این میان یک بدفهمی رخ داده است: شما یک تنواره‌ی اصیل و دیرینه‌ی سیاسی را متلاشی می‌کنید و با وجدان معذب دهه‌های متمادی جسد متورمی را که از گنداب ذهن ملت به عرصه‌ی واقعیت تاریخی بر کشیده بودید هر بار جامه‌ای نو می‌پوشانید و می‌گویید «دیگر درست شد»، در حالی که خودتان هم می‌دانید درست‌شدنی نیست. به‌نظرم پاره‌ای از بختک امروزین ما ناشی از دروغ بزرگ یک نسل است: «ملت دیکتاتوری نمی‌خواست. پس هدف درست بود و تنها روش نابه‌جا بود». شگفت‌آور اما انتقال این دروغ به نسل بعد است! اکنون ما با افتخار می‌پنداریم که از تجربه‌ی نسل پیشین درس گرفته‌ایم در حالی که حتی نمی‌دانیم حقیقت آن تجربه چه بود. نتیجه؟ رژیمی که باید اصلاح می‌شد سرنگون شد و رژیمی که اصلاح‌پذیر نبود ماند. این را به زبان آیندگان بخوانید، یعنی دخترکانی که بیست سال بعد در ایرانی به‌وسعت تهران و قم و کاشان سرخوشانه و با گیسوان افشان به مدرسه می‌روند و در کتاب‌های تاریخ می‌خوانند که زمانی کشورشان اندکی بزرگ‌تر بود اما با سلطه‌ی نظامی الاهی (که عمرش از واپسین نظام سلطنتی هم بیش‌تر شد) تا ویرانی و تجزیه پیش رفت. رژیم فاسد اسلامی ماند تا هیچ چیز نماند. به‌بیان صادقانه‌تر، ملت رژیم فاسد اسلامی را حفظ کرد تا همه چیز بر باد برود. چرا؟ چون یک‌بار همه چیز را بر باد داد تا رژیم فاسد اسلامی را بر سر کار بیاورد و برای جبران این خطای بزرگ دروغ بزرگ‌تری ساخت با نام «دزدی انقلاب» در حالی که نیک می‌دانست یگانه مشکل‌ش با زیست نوینی بود که سیاست دموکراتیک تنها یک سویه‌ی آن به‌شمار می‌آمد. خیلی صریح بگویم: ملتی که علیه «جشن هنر شیراز» قیام کند و بعد بگوید ضد استبداد به پا خاسته است باید هم «جشن بزرگ شیرخوارگان حسینی» را در سراسر کشور بر پا کند و مدعیانه از اصلاح استبداد دم بزند.

در همین زمینه [می‌تواند فهم شود]: برزخ ایرانی