ادبِ اول: وقتی شخص A با شخص B بحثی را شروع میکند، شخص C خود را به میان نمیاندازد و بهجایِ A جواب نمیدهد.
ادبِ دوم: حال وقتی ادبِ اول رعایت نشد و شخص A با شخص C بحث کرد، شخص B خود را به میان نمیاندازد و تمام بحث را از بین نمیبرد.
متاسفانه در موردی هیچ یک از این دو ادب رعایت نشد (انتقادِ مخلوق به سوفیا را مهشید جواب داد و پس از آن بحثِ مخلوق و مهشید را سوفیا از بین برد) و از آنجا که وقتی با کسی بحث میکنم پاسخهایام را حسابشده مینویسم و برایِ بحث (یا لااقل برایِ پاسخهایِ خودم) ارزش قائل هستم، بخش مربوط به خودم را که دست بر قضا در فایلهایِ وورد باقی مانده بود، در اینجا چاپ میکنم. طبعاً به پاسخهایِ نغز والاحضرت مهشیدِ راستی دسترسی ندارم.
صد افسوس که سخنانِ تاریخی این فمینیستِ چپِ روشنفکر (و لابد فرهیخته) شامل عباراتی چون "خفهخون"، "برو خوش باش" و "آبسشن دهانی" از دست رفت و خیل عظیمی را از دانش و ادبِ چنین پدیدهیِ بینظیری محروم ساخت!
ادبِ دوم: حال وقتی ادبِ اول رعایت نشد و شخص A با شخص C بحث کرد، شخص B خود را به میان نمیاندازد و تمام بحث را از بین نمیبرد.
متاسفانه در موردی هیچ یک از این دو ادب رعایت نشد (انتقادِ مخلوق به سوفیا را مهشید جواب داد و پس از آن بحثِ مخلوق و مهشید را سوفیا از بین برد) و از آنجا که وقتی با کسی بحث میکنم پاسخهایام را حسابشده مینویسم و برایِ بحث (یا لااقل برایِ پاسخهایِ خودم) ارزش قائل هستم، بخش مربوط به خودم را که دست بر قضا در فایلهایِ وورد باقی مانده بود، در اینجا چاپ میکنم. طبعاً به پاسخهایِ نغز والاحضرت مهشیدِ راستی دسترسی ندارم.
صد افسوس که سخنانِ تاریخی این فمینیستِ چپِ روشنفکر (و لابد فرهیخته) شامل عباراتی چون "خفهخون"، "برو خوش باش" و "آبسشن دهانی" از دست رفت و خیل عظیمی را از دانش و ادبِ چنین پدیدهیِ بینظیری محروم ساخت!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر