خزانِ انسانیِ ما دیری ست بر جانِ‌مان چنگ می‌زند.
بهارِ ما هنوز فرا نرسیده است.
بهارِ ما نوزاییِ انسانِ ایرانی،
کندنِ رختِ زشتِ آيينِ بردگی از تن
و آفرينشِ برگی نوین از تاریخِ این سرزمین است.
امید تنها و تنها ره توشه‌ی ماست؛
امید به رهایی از خودکامگیِ خودخواسته،
امید به روزِ آزادی،
و امید به دگرگونیِ جان و جهانِ ایرانی.
نوروزِ باستانی فرخنده باد!
اما من نه فقط صفحه ی تو را به راحتی می بینم بلکه برای تو به راحتی هنم پیغام می گذارم مخلوق گرامی
پاسخحذفباید بود و باید بود و باید بود... برای آغاز همان فصل نوینی که از آن گفتی... باید به دنبال بهار انسانی بود. بهار طبیعت خود هر ساله می آید...
سال نو خجسته
امیدوارم برای تو، من، و تمام ایران سال گشوده شدن گره های کور باشد...
ممنونم نیمایِ عزیز!
پاسخحذفشادمانم که این سرا هنوز برایِ تو مسدود نشده است!
نوروزِ تو نیز فرخنده باد!
با آرزویِ بهروزی!