۱۳۸۷ خرداد ۱۱, شنبه

در ستایش یگانگی

شیخ‌الرئیس بوعلی‌سینا (بزرگِ مکتبِ فلسفیِ مشاء در جهانِ اسلام) در رساله‌ی تمثیلیِ «زنده فرزندِ بیدار» (حی‌بن یقظان) از زبانِ پیرمردِ حکیم به مردمانِ ناحیه‌ای از اقلیمِ هستی اشاره می‌کند که «دوراندیش و به‌ بد گراینده‌اند. گر به‌سویِ نیکی گرایند، نیکی به‌غایت کنند و گر بدی کنند نه به‌سبکباری کنند بلکه چون دلیرانِ ناباور کنند. و شتاب نکنند اندر آنکه کنند و از درنگ دست باز ندارند.»
بدونِ دوست و دشمن نمی‌توان زیست.
خواستم بگویم کسانی را که در دوستی و دشمنی یگانه‌اند، می‌ستایم!

۲ نظر:

  1. سلام مخلوق جان
    خوبی؟
    می گم ها ؛
    این نوشته ات از نوع آخرین نوشته من نیست؟!
    بام ازون تله پاتی ها بود ها
    گفتم بیام بهت سر بزنم و بگم که چرا نیستی دیدی همین امروز به روز کردی صفحه ات را.
    النی اللبک
    عربی اوریجینال هست ها
    ها ها ها

    پاسخحذف