من هرگز علت تغییر نشانی وبسایت زمانه را نفهمیدم. همین الان برخی پیوندها در بایگانی بالاترین به عبارت «صفحه‌ی مورد نظر یافت نشد» در آدرس [اکنون] آرشیوی زمانه ختم می‌شود. به‌نظر من (که در امر رسانه هیچ کارشناس نیستم) این برگرداندن نشانی به جای دیگر از بدترین تصمیم‌های مدیران یک رادیو - تارنما می‌تواند باشد. «نشانی» همانا راه و مسیر دستیابی به کوشش‌های بسیاری از همکاران و نویسندگان و دیگر افرادی است که در طی سالیان بنایی در خور ستایش برای یک رسانه خلق کرده‌اند. تعویض این نشانی چیزی نیست مگر سردرگم‌کردن بینندگان و دسترس‌ناپذیرکردن بسیاری از آدرس‌هایی که به پاره‌ای از این بنای جمعی ارجاع می‌داده است. تا جایی که من می‌فهمم اینجور گم و گور کردن گذشته‌ی یک رسانه در حکم خودزنی است. من در چنین رفتاری هیچ نشانی از خردمندی و آینده‌نگری نمی‌بینم.
این مسئله‌ی من هم هست. علت تغییر نشانی وبسایت زمانه مهم نیست. من که هیچ چیز از آی‌تی نمی‌دانم، این را می‌دانم که می‌شود طوری برنامه ریزی کرد که لینک‌های سابق تحت نشانی جدید هم بدون زحمت مخاطبان میسر باشد. این‌که دست‌اندرکاران این رادیو یک چنین زحمت کوچکی را به خود نداده‌اند، نشان از بی‌اعتنایی کامل آن‌ها به نیازهای مخاطبان (آن‌هم مخاطبانی که مسائل و موضوعات را پی‌گیری می‌کنند) دارد.
پاسخحذفمسئولین رادیوزمانه همچنین ارزشی برای مقالاتی که لینک آن‌ها کور شده است، قایل نیست.
اگر یادتان باشد، آن چیزی که در ایده تأسیس این رادیو «نو» بود (ایده مهدی جامی) تعامل این رادیو با وبلاگستان بود. لینک بلند وبلاگ‌ها در سمت راست صفحه این رادیو، پدیده‌ای جدید بود. وبلاگ‌ها در آشناسازی و پخش کردن نام «رادیوزمانه» نقش بزرگی داشتند.
رادیوزمانه بعد از تعویض وبسایت خود، لینکدانی وبلاگ‌ها را هم حذف کرد.