بایستگی نیازسنجی از جامعه

چهارشنبه، 11 تير، 1382

آيا روشنفکران ما، نيازها و اولويت‌های فعلی جامعه ايران رو می‌شناسن؟ روشنفکران ما گاها آنچنان سرگرم بحث‌های آکادميک خودشان می‌شوند که فراموش می‌کنند جامعه به کدام سمت می‌رود و فی‌الواقع به کدام سمت بايد می‌رفت. مثلا "پروژه معنويت" مصطفی ملکيان، انصافا طرح کردنش برای جامعه عقب‌مانده ايران خيلی زود بود (گرچه بنظر من جامعه ما به چنين "شوک‌های معرفتی" نياز داره تا باورش بياد که چقدر از قافله انديشه عقب افتاده است). جامعه ما، چيزی در حد سخنان آميخته با شعرهای مولوی که دکتر سروش مطرح می‌کنه را بهتر هضم می‌کنه. گرچه او هم بعضا حرف‌های عميقی داره که باز هم از قد و قواره جامعه ما بالاتر هست! (مثل بحث "اخلاق خدايان") تازه! يکی از رفقا می‌گفت که در جامعه فعلی ما بايد به چيزی در حد همان سخنان علی شريعتی اکتفا کرد (که با همه احترامی که برايش قائلم، کمتر می‌تونيد در سخنانش استدلال پيدا کنيد).