سرکوب نهادهای اندیشه‌آفرین

جمعه، 27 تير، 1382

انتشارات "صراط" و موسسه "معرفت و پژوهش" تعطيل شدند.

اين خبر، ناگوارترين رخداد برای من در طی چند ماه اخير بود. دکتر عبدالکريم سروش در تاريخ ۱۷ تير ماه درباره اين رفتار احمقانه با دو موسسه علمی ـ فرهنگی مذکور، نامه‌ای اعتراض‌آميز (و البته طبق شيوه معهود ايشان با لحنی تند، گزنده و در برخی مواضع تا حدی غيرمنصفانه) خطاب به رئيس‌جمهور خوش‌خنده و مغلول‌اليد کشورمان ـ سيد محمد خاتمی ـ نوشته است.

در بخش‌هائی از اين نامه آمده است:...آقای خاتمی موسسات غيرانتفاعی "صراط" و "معرفت و پژوهش" دو خادم خرد از خيل خدام خرد درين ديار بودند؛ با پيشينه‎‌يی کوتاه و کارنامه‌يی بلند و درخشان، و پناه‌گاهی برای انديشه‌ورزان و دانش‌دوستان جوان. و البته نه درس تقليد می‌دادند و نه مريد می‌پروردند. نه مداحی می‌کردند نه طبالی. و سيمرغ‌وار در قاف قناعت نشيمن داشتند. اما عزمی که عمله استبداد دينی بر افشاندن بذر تقليد و برکندن بيخ تحقيق دارد، آن دو مزرعه را نيز آزاد و آباد نگذاشت. بهانه برای مهر می‌جستند و عاقبت آنرا از موم تراشيدند. نسل حاضر و نسل‌های آتی هرگز اين پيام ناخجسته استبداد دينی را از ياد نخواهد برد که: امروز بهترين روزنامه آنست که بسته باشد، بهترين زبان آنست که بريده باشد، بهترين قلم آنست که شکسته باشد، و بهترين متفکر آنست که اصلا نباشد. دانشجو و نماينده ، سياست‌پيشه و نويسنده همه تاوان استقلال خود را می‌پردازند و هر کس سر بر آن آستان ندارد آستين را به خون جگر بشويد {...} . امروز جانی تاوان انتقادی است. والله که مرا و هيچ‌کس را طاقت و رغبت اين اسلام استبدادی نيست. "کافرم من گر از اين شيوه تو ايمان داری"... .

سطح علمی اساتيدی که در "معرفت و پژوهش" تدريس يا سخنرانی داشتند، در حد اساتيد دوره فوق‌ليسانس و دکتری دانشگاه‌ها بود. بزرگانی مثل: محمدعلی موحد، مراد فرهادپور، بيژن عبدالکريمی، امير اکرمی، ضياء موحد، مصطفی ملکيان، محمد راسخ، ابراهيم سلطانی، محسن کديور، هومن پناهنده و... کارهای اين قبيل موسسات حداقل فعاليت جهت ترويج و اشاعه تفکر، انديشه و عقلانيت در جوامعی مثل ما می‌باشد، که از "تنبلی ذهنی" و فقر "انديشه فلسفی" رنج می‌برد. اما حاکمان ايران، اين حداقل را هم نتوانستند تحمل کنند و آن را از جامعه و نسل جوان مشتاق به اين قبيل مباحث دريغ نمودند.

چند سالی است که در پی وقائعی که در ايران اتفاق می‌افتد جز اظهار تاسف، کاری نمی‌توان کرد. فقط دعا کنيد که سردار "اصلاحات قضائی" در آينده مسند رهبری ايران را بدست نگيرد و الا مملکت "گل و بلبل"مان به "سبزه" نيز آراسته خواهد شد!!!!!