۱۳۸۷ فروردین ۲۸, چهارشنبه

قیاس عرفی

گزاره‌ی اول: سیاست پدر و مادر ندارد.
گزاره‌ی دوم: سیاستِ ما عینِ دیانتِ ماست.
نتیجه: (بدونِ شرح)

آگاهی‌نوشت:
این گفت‌وگو یکی از بهترین مطالبی ست که تا کنون در بابِ تاریخِ تقابلِ دین‌گرایی و آزادی‌خواهی خوانده‌ام!

۶ نظر:

  1. به درستي كه گاهي قدرت چند كلمه بيشتر از يك كتاب است...
    ارادتمند

    پاسخحذف
  2. از طرفی وقتی امام راحل به منتظری فرمود در سیاست دخالت نکن یعنی دین مین را بیخیال؟ نه!

    پاسخحذف
  3. گمان کنم قصدِ مرحوم امام آن بود که برسانند شیخ از آنجا که صلاحیتِ دخالت در سیاست را از دست داده، ناگزیر در دین مین اش هم خللی روی داده و نقصانی افتاده است. صفتِ "ساده‌لوح" معنایی جز این نداشت که او حقوق انسانی را برتر از مصالح سیاسی می‌بیند. چنانکه شیخ را "فاسق" هم نامید و سپس نمی‌دانم چه شد که قلم گرفتندش. ساده‌لوحی در سیاست سبب می‌شد که او در دین‌داری فاسق باشد. تمام مشکل اما این بود که شیخ آنچنانکه باید در سیاست و دیانت بی‌پدر و مادر نبود.

    پاسخحذف