خانوادهی ایرانی («بزرگتر» با هر نام/عنوانی) هرگز تغییرپذیر نیست و امید به مدرنشدنشان (اگر «مدرن شدن» در ساحت فرهنگی این خطه از شدت استحاله/امکانناپذیری از اساس معنایی داشته باشد) آرزویی پوچ است و نتیجهای اغلب مصیبتبار دارد. خانوادهی ایرانی حتی تصوری هم از رابطهی دوسویه و پیوند احترامآمیز (پاسداشت فردیت) ندارد. تنها باید دورادور و با حفظ حداکثر مرزهای ممکن و بیخبری بیشینهیشان از زندگی شخصیات با آنان ارتباط داشت و بس!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر