۱۳۹۴ خرداد ۶, چهارشنبه

نعمت الاهی

شنوندگان عزیز توجه فرمائید!
شنوندگان عزیز توجه فرمائید!

هر گاه از جنگ سخن می‌گویید یا خاطره‌ی کشته‌ها زنده می‌شود، به یاد داشته باشید که به علت موجده و مُبقیه‌ی آن هم اشاره‌ای کنید. که چرا آغاز شد؟ چرا دو سال‌ش شد هشت سال و هفت رنگ‌ش شد هفتاد رنگ؟ چگونه مدیریت شد/نشد؟ وگرنه، ایجاد «فضای کربلایی» و «یاد شهدا» انصراف بی‌واسطه دارد به «امام شهیدان» و «مشروعیت» نظامی که از تغذیه‌ی خون‌های خاکریزهای جنگ و سلول‌های اوین بدل شد به این غول کریه مهارناپذیر. احساس‌گرایی صرف در این ماجرا خواه‌ناخواه به سود جمهوری مقدس است، چنانکه خودشان چیره‌دست‌ترین نوحه‌خوان و صاحب‌عزا و سوگوار و بازمانده و وارث همه‌ی گورهای پیدا و پنهان ایرانند.

با تشکر

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر