جنتی همان احمدی‌نژاد است و احمدی‌نژاد همان جنتی است و هر دو همان خامنه‌ای هستند و این میان هیچکس به این مجموعه‌ی رذالت و فریب برای بازشماری یا تجدیدِ انتخابات باور ندارد. هیچ راهی جز نظارتِ بین‌المللی بر انتخاباتِ این رژیمِ تبهکار وجود ندارد.
شورای نگهبان تا چندین روز نظرِ خود را که جز تاییدِ نهاییِ انتخابات نخواهد بود، به تاخیر خواهد انداخت. به این امید که ناراحتی و عصیانِ مردم اندکی سرد شده باشد.
سخنرانیِ رهبرِ کودتاچی در نمازِ جمعه‌ی فردا کمابیش نگران‌کننده است. شکی نیست که خامنه‌ای برای پایان دادن به این جنجال می‌خواهد خطبه بخواند. اما اینکه چگونه رفتار خواهد کرد را نمی‌دانم. از رفتارِ سراسر ابلهانه و دیوانه‌وارِ رژیم نسبت به انتخاباتِ جمعه‌ی گذشته اما نشانه‌های خوش‌بینانه‌ای نمی‌توان دریافت کرد. یقیناً خامنه‌ای بر گفتارِ «دشمن‌محور» ِ خود تاکیدِ بسیار بیش‌تری خواهد کرد و کسانی را در داخلِ کشور در راستای اهدافِ دشمن معرفی خواهد کرد. اما اینکه چنین سخنانی با چه چاشنی‌ای از تحریکِ احساساتِ فداییانِ او صورت بگیرد و تصفیه‌ی درونِ رژیم و جامعه را از جمعه آغاز کند یا خیر، چیزی ست که نمی‌توان اکنون درباره‌اش سخنی گفت.
این صرفاً یک گمانه‌زنی است اما امکان دارد فردا خامنه‌ای به فداییانِ آدم‌خوارِ خودش گوشه‌ی چشمِ موردِ نیاز را نشان دهد و چند روزِ دیگر هم شورای نگهبان انتخابات را تایید کند و از هفته‌ی آینده سرکوبِ مردم در گستره‌ای بسیار وحشیانه‌تر از آنچه این روزها شاهدش بودیم و شنیدیم، انجام شود.
امروز پنجشنبه بیست و هشتمِ خرداد در میدانِ توپ‌خانه (همانندِ روزِ گذشته در فاصله‌ی میانِ میدانِ هفتِ تیر و میدانِ انقلاب) جمعیتِ بسیار زیادی از پیر و جوان و زن و مرد در سکوت و با کاغذ‌نوشته‌های خود به اعتراض پرداختند. اخبارِ مربوط به حضور یا عدمِ حضور در نمازِ جمعه‌ی فردا ضد و نقیض بود. اما آنچه به‌نحوِ گسترده در میانِ جمعیت گفته می‌شد و پخش می‌گردید آن بود که فردا هیچ برنامه‌ی گردِهم‌آیی وجود ندارد و برنامه‌ی بعدی شنبه ساعتِ چهار در میدانِ انقلاب است. ولی با توجه به فراخوانِ کروبی برای حضور در نمازِ فردا به‌راستی نگران هستم. مساله آن است که اگر جمعیتِ معترضانِ فردا اندک باشند، همگی جان و سلامتیِ‌شان در خطرِ جدی قرار خواهد داشت. آنجا میعادگاهِ کسانی ست که جانِ هیچکس نزدِشان در برابرِ فرمانِ ولیِ‌فقیه ارزشی ندارد. بیمِ من از سرکوبِ حامیانِ کروبی و معترضانِ حاضر در نمازِ فرداست. چرا که هر کس این روزها در اعتراض‌های مردمی شرکت کرده باشد، به‌خوبی می‌داند که بیش‌ترِ شرکت‌کنندگان پیگیرِ بیانیه‌های موسوی هستند و او هیچ فراخوانی برای راه‌پیمایی به‌سوی نمازِ جمعه‌ی فردا صادر نکرده است. گرچه شرکتِ معترضان در نمازِ فردا در صورتِ تحقق به احتمالِ بسیار زیاد به کناره‌گیریِ خامنه‌ای از شرکت در نمازِ جمعه خواهد انجامید (1) و این به‌هرحال یک پیروزی برای ملت است، اما همگی باید هوشیار باشیم که یا باید با جمعیتی میلیونی به لانه‌ی زنبور رفت یا اصلاً نرفت.
(1) پیشینه‌ی خامنه‌ای نیز احتمالِ چنین رخدادی را تایید می‌کند. یادتان نرود که حضرتِ ایشان چندین ماه پیش قرار بود در دانشگاهِ علم و صنعت برای دانشجویان سخنرانی کنند اما این برنامه لغو شد. خب! دیکتاتورها بسیار نسبت به هاله‌ی قدسیِ پیرامونِ خود دل‌نگران هستند و با احتمالِ سردادنِ حتی یک شعارِ «مرگ بر خامنه‌ای» تمامیِ این ابهتِ پوشالی و حقیر یک‌باره فرو می‌ریخت.
سخنرانیِ رهبرِ کودتاچی در نمازِ جمعه‌ی فردا کمابیش نگران‌کننده است. شکی نیست که خامنه‌ای برای پایان دادن به این جنجال می‌خواهد خطبه بخواند. اما اینکه چگونه رفتار خواهد کرد را نمی‌دانم. از رفتارِ سراسر ابلهانه و دیوانه‌وارِ رژیم نسبت به انتخاباتِ جمعه‌ی گذشته اما نشانه‌های خوش‌بینانه‌ای نمی‌توان دریافت کرد. یقیناً خامنه‌ای بر گفتارِ «دشمن‌محور» ِ خود تاکیدِ بسیار بیش‌تری خواهد کرد و کسانی را در داخلِ کشور در راستای اهدافِ دشمن معرفی خواهد کرد. اما اینکه چنین سخنانی با چه چاشنی‌ای از تحریکِ احساساتِ فداییانِ او صورت بگیرد و تصفیه‌ی درونِ رژیم و جامعه را از جمعه آغاز کند یا خیر، چیزی ست که نمی‌توان اکنون درباره‌اش سخنی گفت.
این صرفاً یک گمانه‌زنی است اما امکان دارد فردا خامنه‌ای به فداییانِ آدم‌خوارِ خودش گوشه‌ی چشمِ موردِ نیاز را نشان دهد و چند روزِ دیگر هم شورای نگهبان انتخابات را تایید کند و از هفته‌ی آینده سرکوبِ مردم در گستره‌ای بسیار وحشیانه‌تر از آنچه این روزها شاهدش بودیم و شنیدیم، انجام شود.
امروز پنجشنبه بیست و هشتمِ خرداد در میدانِ توپ‌خانه (همانندِ روزِ گذشته در فاصله‌ی میانِ میدانِ هفتِ تیر و میدانِ انقلاب) جمعیتِ بسیار زیادی از پیر و جوان و زن و مرد در سکوت و با کاغذ‌نوشته‌های خود به اعتراض پرداختند. اخبارِ مربوط به حضور یا عدمِ حضور در نمازِ جمعه‌ی فردا ضد و نقیض بود. اما آنچه به‌نحوِ گسترده در میانِ جمعیت گفته می‌شد و پخش می‌گردید آن بود که فردا هیچ برنامه‌ی گردِهم‌آیی وجود ندارد و برنامه‌ی بعدی شنبه ساعتِ چهار در میدانِ انقلاب است. ولی با توجه به فراخوانِ کروبی برای حضور در نمازِ فردا به‌راستی نگران هستم. مساله آن است که اگر جمعیتِ معترضانِ فردا اندک باشند، همگی جان و سلامتیِ‌شان در خطرِ جدی قرار خواهد داشت. آنجا میعادگاهِ کسانی ست که جانِ هیچکس نزدِشان در برابرِ فرمانِ ولیِ‌فقیه ارزشی ندارد. بیمِ من از سرکوبِ حامیانِ کروبی و معترضانِ حاضر در نمازِ فرداست. چرا که هر کس این روزها در اعتراض‌های مردمی شرکت کرده باشد، به‌خوبی می‌داند که بیش‌ترِ شرکت‌کنندگان پیگیرِ بیانیه‌های موسوی هستند و او هیچ فراخوانی برای راه‌پیمایی به‌سوی نمازِ جمعه‌ی فردا صادر نکرده است. گرچه شرکتِ معترضان در نمازِ فردا در صورتِ تحقق به احتمالِ بسیار زیاد به کناره‌گیریِ خامنه‌ای از شرکت در نمازِ جمعه خواهد انجامید (1) و این به‌هرحال یک پیروزی برای ملت است، اما همگی باید هوشیار باشیم که یا باید با جمعیتی میلیونی به لانه‌ی زنبور رفت یا اصلاً نرفت.
(1) پیشینه‌ی خامنه‌ای نیز احتمالِ چنین رخدادی را تایید می‌کند. یادتان نرود که حضرتِ ایشان چندین ماه پیش قرار بود در دانشگاهِ علم و صنعت برای دانشجویان سخنرانی کنند اما این برنامه لغو شد. خب! دیکتاتورها بسیار نسبت به هاله‌ی قدسیِ پیرامونِ خود دل‌نگران هستند و با احتمالِ سردادنِ حتی یک شعارِ «مرگ بر خامنه‌ای» تمامیِ این ابهتِ پوشالی و حقیر یک‌باره فرو می‌ریخت.
کروبی هم برنامه‌ی جمعه‌اش را لغو کرده است مخلوق عزیز:
پاسخحذفhttp://www.etemademelli.ir/published/0/00/45/4575/